Sander is deze week voor het eerst sinds zijn thuiskomst weer een week weg van huis. Een weekje maar, peuleschil.. toch!? Ik moet eerlijk bekennen dat ik het er in het weekend nog best wel onbewust wat last van had. Vooral de reden dat hij weg moest. Want nee dit Lees verder…
Wie had dat durven denken. Zes weken zijn voorbij en het gaat goed, het gaat heel erg goed! Elke keer als ik dat tegen iemand zeg komt het gevoel van verbazing en vooral trots naar boven. We hebben het weer bijna geflikt! Tijdens de vorige oefening van Daan ging het Lees verder…
Zo dan, het is al weer even een tijdje dat ik een blog heb geschreven. En de titel van mijn blog laat natuurlijk weinig te raden over waarom. Sander is weer thuis! Na 5 maanden uitzending zijn we weer samen, en wat is het genieten. En met het genieten Lees verder…
Met lood in mijn schoenen loop ik naar de kerk. Vandaag wordt er niet een dierbare van mij begraven, maar het leed van mijn dierbaren doet me pijn. De gedachte dat dierbaren verdriet hebben maakt mij ook erg verdrietig. Ik hoor wel eens dat het niet goed zou zijn om Lees verder…
Als ik op mijn werk een patiënt telefonisch te woord sta en een terugbelverzoek voor haar wil aanmaken, word ik me ineens bewust van wat ik aan het typen ben; ”mevrouw De Lange…”Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en ik ben even compleet afgeleid. “Bent u er nog?” Vraagt Lees verder…
Hallo allemaal, Inmiddels is het alweer een tijd geleden dat mijn eerste blog is geplaatst en er is in de tussentijd veel gebeurd. Het plan om naar Kosovo te gaan om daar de kerstdagen door te brengen, is helaas niet gelukt. We stonden netjes op Schiphol te wachten voor de Lees verder…
“Die spieren hier, die doen niet zoveel” zegt de fysiotherapeute als ze naar het stukje net onder mijn navel wijst. Verbaasd kijk ik naar mijn buik, die daar toevallig ook net even wat dikker is. “Nee dat zie ik” zeg ik als ik het spekrandje beet pak (spekrandje…..hmm lovehandle klinkt Lees verder…
Sander komt over een paar dagen thuis, en de dagen lijken echt voorbij te kruipen! Het is echt waar wat ze zeggen, de laatste loodjes wegen het zwaarst. Ik tel al maanden af naar dit moment, de laatste dagen voordat hij thuis komt. Elke dag haal ik een knikker uit Lees verder…
Ik wist dat ik me alleen zou voelen zonder hem. Maar niet dat ik zo eenzaam zou zijn. Ik hoor mensen nog zeggen, als je man dadelijk weg is, komen we echt langs. Doordeweeks, in het weekend, wat dan ook. We zijn er voor je. Wij zeiden nog tegen elkaar: Lees verder…
Ik voel de tranen branden achter mijn ogen als ik de vragenlijst invul voor het consultatiebureau. He bah, ik heb de afspraak verzet, maar het komt vandaag alles behalve uit. De vorige afspraak verzette ik i.v.m. de finaleweken van mijn werk en opleiding. Dat hier Defensie nu weer tussendoor moet Lees verder…