Met die woorden probeer ik mezelf de laatste weken te motiveren. Echt hoor, het komt uit mijn tenen. Nog niet eerder voelden de laatste loodjes zo zwaar. Ja, dit riep ik eerder. En dat was ook zo. Toen. Dit is het laatste van het laatste. Niet mijn vak, niet vakinhoudelijk, Lees verder…
De dag dat jij je baret kreeg verdiende ik mijn thuisfront-strepen. Toen de doedelzak muziek begon, een muziekgenre wat ik maanden thuis aan had moeten horen toen we naar de vreselijk begeerde baret toeleefden, besefte ik dat niet alleen jij vanaf nu in een nieuwe wereld terecht was gekomen. Apentrots Lees verder…
Wow de laatste week is begonnen. Soms dacht ik echt dat deze periode nooit zou komen. Ik zie mezelf nog afscheid nemen, maar het voelt echt niet zoals gisteren. Het voelt als ver weg en lang geleden. Het is ook lang 19,5 week en eigenlijk zelfs vorig jaar nog. Sinterklaas, Lees verder…
Van de week toen ik in de regen naar huis fietste realiseerde ik me ineens hoe gezegend ik ben. Na een lange werkdag (eerlijk gezegd vind ik elke werkdag lang, maar dat is een ander onderwerp) staat het eten op tafel. Opa is dan met de jongste de stad in Lees verder…
Het staat al weken op de kalender en leek nog zo ver weg, maar volgende week is het dan zo ver. De jongste moet haar aller-allereerste spreekbeurt voor de klas geven. Ze zag er al tegenop vanaf het moment dat ze wist dat het überhaupt op de planning stond. Een Lees verder…
3 september 2018. Een dag waar we allebei naar uitkeken, maar ook tegenop zagen. Mijn (toen toekomstige) militair, en ik zouden allebei aan een nieuw avontuur beginnen. Hij op de KMA, de verkorte officiersopleiding bij de landmacht. Ik een masteropleiding. Een spannende nieuwe start voor ons beiden, die we los Lees verder…
Tijdens de afwezigheid van Daan slaap ik, gemiddeld genomen, slechter dan als hij er wel is. Vooral spugende koortskinderen en de irreële gedachte aan inbrekers houden mij regelmatig uit mijn slaap. Ook zijn er een aantal vaste nachten die gegarandeerd slaaptekort opleveren; namelijk de 2 rond het vertrek en de Lees verder…
‘’Zeg maar ‘’dag dag, papa’’. Terwijl ik mijn zoontje naar bed breng probeer ik te bedenken waar ik verstandig aan doe. Zullen we hem vroeg in de ochtend wakker maken zodat hij zijn vader kan uitzwaaien of laten we hem slapen?. Ik weet het deze keer niet zo goed. Lees verder…
Sander is deze week voor het eerst sinds zijn thuiskomst weer een week weg van huis. Een weekje maar, peuleschil.. toch!? Ik moet eerlijk bekennen dat ik het er in het weekend nog best wel onbewust wat last van had. Vooral de reden dat hij weg moest. Want nee dit Lees verder…
Wie had dat durven denken. Zes weken zijn voorbij en het gaat goed, het gaat heel erg goed! Elke keer als ik dat tegen iemand zeg komt het gevoel van verbazing en vooral trots naar boven. We hebben het weer bijna geflikt! Tijdens de vorige oefening van Daan ging het Lees verder…